بنای امامزاده ابراهیم در « بولوار سیبویه» در کوچه ای روبه روی قبرستان قدیمی “در سلم ” قرار دارد.
امامزاده ابراهیم (ع)
گنبد آن بر خلاف گنبدهای دیگر امامزادگان شیراز، به صورت استوانه ای ساخته شده است. این آرامگاه، مرقد (حضرت ابراهیم بن موسی الکاظم) (ع) است. درون حرم، همانند دیگر حرم امامزادگان، آینه کاری و کاشی کاری شده است. در جنوب حیاط امامزاده، ساختمانی قدیمی است که ایوان زیبای آن دارای دو ستون سنگی است. در پشت حرم، حیاط خلوتی است که بر دیوار آن هلالی بزرگی قرار گرفته و بر سطح آن با کاشی های رنگی، صحنه های زیبایی از روز قیامت و عاشورا نقاشی شده است. در این کاشی کاری، تاریخ ۱۲۱۵ هـ . ق به چشم می خورد. درختان کهن سال کاج حیاط امامزاده، زیبایی های افسانه ای شیراز را یادآوری می کند. در سال 206 قمری عده ای از امام زادگان و سادات از جمله آقا سید جلال الدین اشرف و امام زاده هاشم به قصد خونخواهی آقا امام رضا(ع) از مدینه به شهر قم مهاجرت می نمایندو سپس به قزوین و طبرستان و گیلان مهاجرت می نمایند سرخاب حاکم قزوین به تعقیب آنها پرداخته و امام زادگان نیز با آنها مبارزه می کردند تا اینکه در مصافی آقا سید جلال الدین و امام زاده هاشم به شهادت می رسند و بقیه راهی جنگلها می شوند. امام زاده ابراهیم به همراه برادرش اسحاق و خواهر کوچکش خیرالنسا راهی شفت می شوند. و در دوراهی چوبر از هم جدا می شوند .در تعقیب امام زاده ابراهیم به همراه پیر مردی برای گذر از منطقه در دام پیر زنی گرفتار و و با زهر آن ملعون به شهادت می رسند که مقبره آن پیر مرد به بابا رکاب مشهور است و در سر راه مرقد امام زاده ابراهیم قرار دارد .و امامزاده اسحاق و خواهر گرامیش نیز با تعقیب دشمنان در منطقه ییلاقی سیاه کوه در فاصله چند کیلومتری از بقعه امام زاده ابراهیم به شهادت می رسند و مرقد این دو بزرگوار نیز زیارتگاه عاشقان و دلسوختگان آن حضرت است. امام زاده ابراهیم(ع)همچون نگینی در شهرک چوبی پرتو افشانی می کند که با ویژگیهای منحصر به فرد برای هر زائری جذاب و دیدنی است.
دیدگاهتان را بنویسید