وان شرقی ترین شهر ترکیه و بسیار نزدیک به مرز ایران است و به همین خاطر بسیاری از ایرانیان به وان سفر می کنند. به دلیل نزدیکی سفر به وان زمینی است و به همین خاطر هزینه سفر از سفرهای هوایی بسیار پایین تر است
سلام به دوستان خوش سفر. برای تعطیلات پایان شهریور به همراه همسر عزیز تصمیم گرفتیم چند روزی سفر خارجی بریم. اوضاع و احوال نرخ دلار در شهریور امسال که سال 97 است باعث شد که از سفر هوایی منصرف بشیم چون نسبت به سال قبل تورهای هوایی خارجی 3 برابر افزایش نرخ دادن که از عهده خیلیها بر نمیاد. پس تصمیم گرفتیم یه تور زمینی خارجی رو انتخاب کنیم.
گزینه های روی میز شامل تور ایروان، تور نخجوان، تور باکو، تور تفلیس، تور آنتالیا و تور وان ترکیه بود. با توجه به مسافت و قیمت بهترین گزینه ای که بهش رسیدیم تور وان بود. زمان سفر رو هم با توجه به اینکه احتمال زیاد می دادیم که در هفته آخر شهریور مرز بسیار شلوغ خواهد ( که همین طور هم شد و بعضیها تا 8 ساعت در مرز معطل شدند) به هفته اول مهر موکول کردیم.
خلاصه بعد از فراهم کردن مقدمات و کسب اطلاعات کامل 3 مهر ماه رو برای شروع سفر انتخاب کردیم. برای دوستانی که میخان به وان برن باید بگم که شهر وان شرقی ترین ناحیه ترکیه هست و خیلی به مرز ایران نزدیکه. کل مسافت زمینی از تهران تا وان حدود 13 ساعت ، از تبریز 5 ساعت و از شهر خوی 3 ساعت میشه. این مسیر به مرز رازی منتهی میشه که از مرز رازی تا وان حدود 1.5 ساعت مسیر هست. پس اصلی ترین مرز برای رسیدن به وان مرز رازی هست. از طریق شهر ارومیه هم میشه به وان رسید. دوستانی که از ارومیه میخان برن وان از مرز سرو sero از ایران خارج میشن که مسافت بیشتری رو نسبت به مرز رازی در داخل خاک ترکیه طی خواهند کرد . از مرز سرو تا وان حدود 4 ساعت مسیر هست.
مسیر تهران به وان 2 تیکه هست یعنی شما مستقیم با یه ماشین به وان نمیرید. ماشین های وان که اغلب راننده های ترک دارن و بهشون دولموش میگن از 3 شهر خوی، تبریز و ارومیه به سمت وان حرمت میکنند پس شما باید از هر شهری هستید خودتون رو به این سه تا شهر برسونید. دوستان تهرانی بهتر هست از ترمینال غرب با اتوبوس به خوی برن و دوستان شهرهای دیگه اگه با ماشین خودشون میخان سفر کنن برن وان و در غیر این صورت با اتوبوس خودشونو به تبریز برسونن.
ما ساعت 8 شب از ترمینال غرب با اتوبوس VIP به سمت خوی حرکت کردیم و پس از 10 ساعت به ترمینال شهر کوچک و زیبای خوی رسیدیم. تعاونی سیما سفر در ترمینال خوی ماشین های خوی به وان رو هماهنگ میکنه ماهم به این شرکت مراجعه کردیم و برای رفت و برگشتمون به وان بلیت گرفتیم البته ما روز قبل تلفنی هماهنگی رو انجام داده بودیم و صندلی رزرو داشتیم شما هم حتما از قبل تلفنی رزرو رو انجام بدید.
ماشین های ترک معروف به دولموش
ساعت 8 صبح سوار ماشین های ون ترک شدیم که به اسم دولموش معروف هستن و 15 نفر ظرفیت دارن و به سمت مرز حرکت حرکت کردیم. مسیر خوی تا مرز رازی حدود 1.5 ساعت هست. آخرین روستای ایرانی قبل از مرز اسمش قطور هست و ماشین در پمپ بنزین روستا توقف کرد تا یه باک پر گازوئیل بزنه چون قیمت گازودیل ایران خیلی ارزونتر از ترکیه هست. ما هم در پمپ بنزین پیاده شدیم تا هوایی بخوریم که ناگهان کلی آدم محلی دورمون رو گرفتن و پیشنهاد خرید سیگار و چایی رو میدادن . بعد از پرس و جو فهمیدیم که سیگار و چای در ترکیه خیلی گرون هست و بعضی مسافرا هم در ایران میخرن و میبرن وان و حدود 2 برابر میفروشن البته در مرز مقدار مشخصی میشه برد و اگه بیشتر همراه مسافر باشه توسط پلیس ترکیه ضبط میشه. بعد از پر کردن باک ماشین راه افتاد و بعد از یه ربع به مرز رازی رسیدیم. حدود 500 متری پایانی مسسر خاکی بود و پر از دست انداز البته کارگران مشغول به کار بودن و شهرداری داره برای آینده طرح گسترش ساختمان گمرک رازی رو انجام میده.
قاچاق سیگار به وان
قبل از گمرک یه قسمت خاکی بود که به عنوان پارکینگ برای افرادی استفاده میشه که با ماشین خودشون تا مرز میان که البته من پیشنهاد میدم این افراد با ماشین تا ترمینال خوی برن و ماشینشون رو پارکینگ ترمینال بزارن که خیلی مناسب تره و با ماشین برن تا وان چون پارکینگ مرز وضعیتی جالبی نداشت و ضمنا بعد از پارک کردن ماشین باید یه مسیر 500 متری خاکی رو با بار و وسائل پیاده برید تا به ورودی گمرک برسید.
محوطه بیرون گمرک مرز رازی
ماشین ما در قیمت ورودی گمرک رازی توقف کرد و مسافرا با بارهاشون پیاده شدن. ماشین از در دیگه ای رفت برای بازرسی و ما هم با وسائلمون وارد ساختمون گمرک شدیم که باز هم کلی آدم محلی دورمون رو گرفتن . ایندفه میخواستن برامون کار واریز عوارض خروح رو انجام بدن و پولی بگیرن. همینجا بگم عوارض خروج از کشور از ابتدای سال 97 افزایش بسیار زیادی داشته و همین طور برای خروج هوایی و زمینی یکسان هست. مقدارش هم در هر سال برای بار اول 220.000 تومان، بار دوم 330.000 تومان و بار سوم به بعد 440.000 تومان هست که واقعا برای به خصوص مسافرای زمینی مبلغ خیلی زیادی هستش.
محوطه داخلی گمرک مرز رازی
عوارض خروج رو میشه بانک ملی در هر شهری پرداخت کرد. در مرز هم میتونید در بانک ملی مستقر در گمرک پرداخت کنید و هم با دستگاه پرداخت مکانیزه که داخل ساختمان گمرک نصب شده خیلی راحت این کار رو انجام بدید. که ما هم با همین دستگاه پرداخت رو انجام دادیم و رسید گرفتیم .
دستگاه مکانیزه پرداخت عوارض خروج از کشور
بعد از پرداخت عوارض در صف کنترل پاسپورت قرار گرفتیم و پس از نشان دادن پاسپورت و رسید های پرداخت عوارض به بیرون از ساختمان منتقل شدیم و در صف خروج از کشور و ورود به بازرسی خاک ترکیه قرار گرفتیم. در روزی که ما رفتیم مرز خلوت بود ولی در روزهای تعطیل صف بسیار شلوغ و آزار دهنده خواهد بود. خلاصه به خاک ترکیه وارد شدیم و در صف کنترل پاسپورت پلیس ترکیه قرار گرفتیم و بعد از خوردن مهر ورود در پاسپورت بارها رو روی غلطک دستگاه ایکس ری گذاشتیم تا کنترل بشه . پلیس ترکیه اقلامی مثل سیگار و چای رو که بیش از حد مجاز در بارها بود ضبط میکرد. بعد از کنترل بارها به خاک ترکیه پا گذاشتیم و در یک موطه باز و خاکی جمع شده و منتظر رسیدن ماشین تا سوار بشیم و حرکت رو ادامه بدیم.
یه مورد خیلی جالب در اونجا برام این بود که پلیسای ترکیه هیچ منعی برای سیگار کشیدن نداشتن و همه سر پستشون پشت هم سیگار دود می کردن و در اونجا متوجه شدم که مردم ترکیه حداقل در وان که ما دیدیم به شدت سیگاری هستن.
خلاصه بعد از نیم ساعت زیر آفتاب موندن ماشینمون اومد و ما مجدد سوار شدیم و راه افتادیم و اینجا هم حدود 500 متر یه راه فرعی رو طی کردیم و افتادیم تو یه اتوبان پهن و آسفالت که اتفاقا جاده خیلی خوب و صافی بود. در مسیر از کنار دشت های وسیعی گذشتیم که تک و توک خانه های روستایی هم دیده میشدن و هر چه بیشتر می گشدت تعداد خانه های روستایی بیشتر میشد. نکته جالب این که همه خانه ها شیروانی بودند و روی آنها پنل های خورشیدی برای گرم کردن آب و تولید برق قرار داشت.
از کنار یک دریاچه گذر کردیم که آب بسیار تمیز و آبی رنگی داشت. که با توضیح یکی از همسفران متوجه شدیم دریاچه یک سد خاکی هست که آب رو برای مصارف کشاورزی و آشامیدنی ذخیره میکنه. هوا بسیار مطبوع بود و آسمان آبی رنگ با چند تکه ابر.
در میانه راه به منطقه ای رسیدیم که بافت شهر گونه داشت و بازهم همان همسفر توضیح دادند که این شهر اولین شهر در مسیر ما هست و نام شهر اوزالپ بوده و بیشتر رانندگان ماشین های ترک هم ساکن همین شهر هستند که از پارک بودن ماشین های ون در کوچه ها این امر مشخص بود.
خلاصه بعد از 1.5 ساعت که از مرز راه افتاده بودیم ساختمان های شهر وان مشخص شدن و وارد شهر شدیم. به نظر من وان شهری نسبتا بزرگ بود که البته یکی از همراهان گفت که وان در 2 سال اخیر بزرگ شده و اکنون حدود نیم میلیون جمعیت دارد و دلیل آن هم زیاد شدن مسافران ایرانی هست که ما بسیار افسوس خوردیم که چرا ایران ما نباید از درآمد توریستی برخوردار باشد.
نمایی از شهر وان ترکیه
مسافران ماشین ما در هتل های مختلفی اقامت داشتند که راننده در مسیر مسافران را دم هتلشان پیاده میکرد . ما هم چون در هتل ساحلی خارج از شهر اقامت داشتیم آخر از همه به هتلمان رسیدیم. هتل مریت شاه ماران یک هتل چهار ستاره در منطقه ای بسیار دنج از ساحل دریاچه وان قرار دارد که حدود یک ربع از شهر فاصله داشت.
دیدگاهتان را بنویسید