شهرستان طبس با ۵۷۰۸۱ کیلومترمربع اولین شهرستان پهناور ایران است و فاصله بین دورترین روستاهای منتهی الیه شمالی و جنوبی شهرستان بیش از ۴۰۰ کیلومتر است. طبس از شمال با استانهای خراسان رضوی و سمنان، از غرب با استان اصفهان، از جنوب با استان های یزد و کرمان و از شرق با شهرستان های خوسف، سرایان، فردوس و بشرویه همجوار است. شهرستان طبس مشتمل بر سه بخش مرکزی، دیهوک و دستگردان و هشت دهستان است و از امکانات برجسته شهرستان، وجود فرودگاه و راه آهن بوده که تاثیر فراوانی در افزایش ارتباطات منطقه و تسهیل در رفت وآمد گردشگران دارد.
عده ای معتقدند طبس از واژه تب به معنای گرما گرفته شده است. به نظر می رسد طبس در قبل از اسلام جزئی از ایالت ساگارت بوده است. وجود محوطه ها و قبرستان های مربوط به دوران تاریخی این مسئله را تائید می کند. طبس در دوران اسلامی دروازه خراسان بوده است. رونق طبس از دوران سلجوقی و زمان امیران گیلکی آغاز می شود. ارگ و حصار طبس در این دوران گسترش می یابد. طبس در دوران تیموری و صفوی مورد حمله مکرر ازبک ها قرار گرفته و آسیب های بسیار دید. در دوره قاجار و بخصوص در زمان میرحسن خان، ارگ طبس چندین بار مرمت شده است. در سال ۱۳۵۷ شهر طبس و نواحی اطراف در زلزله ای ویران شد، اما با این وجود هنوز طبس، گلشنی است در دل کویر۔
یکی از مقابر متبرکه فرزندان نبی مکرم اسلام (ص) و برادر هشتمین پیشوای شیعیان جهان بارگاه منور حضرت حسین بن موسی الکاظم (ع) درشهر طبس گلشن است و از جمله امام زادگانی است که مورخان او را از فرزندان بلافصل امام کاظم(ع) دانسته اند.
دیدگاهتان را بنویسید