بهترین کشورها برای چشیدن

غذا و سفر مثل هواپیما و فرودگاه با هم عجین هستند. فارغ از این که به چه مقصدی سفر می کنید، پیدا کردن دستکم یک خوراک آشپزی ویژه محلی که بتواند پنجره ای به شناخت فرهنگ محلی آن مقصد باشد کار سختی نیست.

بهترین کشورها برای چشیدن
در برخی کشورها، غذا، برجسته ترین و بهترین جاذبه و بهترین بخش سفر را تشکیل داده و خوراک شناسان و خوراک دوستان را از سراسر ویژه دنیا، همچون شب پره به سمت نور، به سمت مرزهای خود می کشانند. در این مقاله ۱۱ کشوری را معرفی می کنیم (بدون هیچ ترتیبی)، که پرزهای چشایی تان به خاطر بازدید از آن ها از شما سپاسگزار خواهند شد:

۱. تایلند
به واسطه قرار گرفتن در نقطه تلاقی کشورهای هند، چین، و اقیانوسیه، خوراک و آشپزی تایلندی همچون گلچینی از بهترین تکنیک ها و مواد خوراکی این سه منطقه است. غذاهای تایلندی معمولا با سیر و فلفل چیلی (به خصوص نوعی از آن با نام phrik khii nuu  ) بسیار خوب هماهنگ و خوش طعم می شوند. از جمله دیگر موادی که می توان به عنوان علامت مشخصه ی غذاهای تایلندی، نام برد عبارتند از آب لیموترش، گشنیز، و گور گیاه(lemon grass)، که به خوراک ها طعم ویژه ای می بخشند. سس ماهی یا خمیر میگوی افسانه ای تایلندی نیز مراقب میزان مصرف نمک شما هستند. تایلند لقب بزرگترین آشپزخانه جهان را دارد.

۲. یونان
از روغن زیتون گرفته تا خوراک هشت پا، طعم واقعی سرزمین یونان به مواد غذایی تازه و خالص به کار رفته در خوراک آنها وابسته است. پوشاندن، یا نامحسوس و پیچیده کردن این طعم های اصیل کار پسندیده ای نیست، به ویژه زمانی که با خوراکی هایی همچون نان تازه از تنور درآمده، گوجه فرنگی های تازه و قرمز و ماهی های تازه ی مدیترانه ای سر و کار دارید. وعده ناهار، با ردیف خوراکی های دلچسبی که به محض آماده شدن به سمت میز شما آورده می شوند، مهمترین حادثه ی روز شما را می سازد. گیاه خواران نیز می توانند از توجه ویژه لذت ببرند، زیرا که به طور سنتی روزهای چهارشنبه و جمعه به عنوان روزهای روزه داری (روزهای که در آن گوشت مصرف نمی شود) محسوب می شوند.

۳. چین
از مغازه های خوراک پزی کوچک واقع در معبرهای باریک خیابانی گرفته تا سالن های غذاخوری چهارستاره و شیک و بزرگ آن، کشور چین دارای یکی از بهترین خوراک ها و ذائقه های چشایی جهان است. قاعده و اصل فرهنگی Yin و Yang  (تعادل و هارمونی) چینی در ظرف غذای آنها نیز مشهود است: غذاهایی شامل خوراک های سرد مانند سبزیجات و میوه ها برای مقابله کردن با ادویه جات گرم و گوشت.
چینی ها برنج را تقدیس می کنند اما به رشته فرنگی نیز علاقه دارند، و تقریبا همیشه آنها را با یک خوراک همراه صرف می کنند. گستره ی مختلفی از خوراک های محلی و منطقه ای در چین یافت می شوند، که به طور متنوعی از جغرافیا و تاریخ این مناطق تاثیر گرفته اند.

۴. فرانسه
از پنیر تا نان باگت، کشور فرانسه به خاطر مواد خوراکی خود معروف است. آشپزی فرانسوی سال های درازی ست که به خاطر سر و کار داشتن با دامنه ی متنوع و عالی از غذاها خود را از دیگر کشورها متمایز کرده است. آب و هوا و جغرافیای منحصر به فرد هر منطقه، موجب به وجود آمدن گستره ی متنوعی از غذاها و خوراک های ویژه ی محلی شده است. بسیاری در فرانسه ناهار را به عنوان وعده ی غذایی اصلی در نظر می گیرند۔ با این حال صرف ناهارهای طولانی دو ساعته به طور فراینده ای در حال تبدیل شدن به یک پدیده کمیاب است. وعده ی غذایی تکمیل کننده ی ایده آل ناهار یک شام تمام عیار خانگی است که از ۶ پرسی مختلف تشکیل شده است.

۵. اسپانیا
آشپزی کاتالونیایی، که به بهترین شکلش در شهر بارسلونا تجلی پیدا کرده است، مورد تعریف و تمجید صاحب سررشته داران حوزه خوراک و خوراک شناسان در سراسر جهان است. همچون دیگر روش های آشپزی محلی اسپانیا، آشپزی کاتالونیایی نیز، به استفاده از ادویه جاتی همچون زعفران و زیره سبز، و همچنین خوراکی های شیرین عسل دار، شهره است. ترکیبی از مواد غذایی و روش های سنتی آشپزی به غذای بارسلونیایی خصیصه و دلچسبی خاصی داده اند: استفاده از غذاهای دریایی و گوشت، همراه با دامنه ی غنی از سس ها. شام مهمترین اتفاق روز است، اگرچه همیشه بعد از ساعت ۹ شب.

۶. مکزیک
آیا مایل به چشیدن مقداری از طعم رئالیسم جادویی به کمک  enchilada هستید؟ حساسیت و علاقه طبع مکزیکی در مورد تاثیرات مربوط به طلسم و جادو، حتی در غذاهایشان نیز، به ویژه در طول جشن ها و مهمانی ها، متجلی شده است. روش آشپزی مکزیکی، به واسطه ی تاریخ خود، تا حد زیادی تحت تاثیر آشپزی اسپانیایی، و تا حد کمتری نیز آشپزی فرانسوی و آفریقایی است. خوراک های حاوی ذرت و انواع بقولات و حبوبات – که به انواع روش های شناخته شده ی جهانی  از جمله quesadillas, tacos,enchiladas  آماده شده اند، بارز هستند.

۷. ایتالیا
غذای ایتالیایی شاید معروف ترین کالای صادراتی کشور ایتالیا باشد، و پرطرفدار بودن آن در سراسر دنیا بی دلیل نیست. با وجود همه تفاوت هایی که میان غذاهای مناطق مختلف آن وجود دارد، رشته ای از مواد و عناصر هستند که تمام آفرینش های آشپزی این کشور را به یکدیگر پیوند زده اند. برای مثال پیتزاهای روی نان نازک، پاستاهای آلی دانته، و ریساتوها (برنج، پنیر و گوشتابه).
و برای نوشیدنی یک کلمه: قهوه. ایتالیایی ها در درست کردن آن بهترین هستند – از برشته کردن قهوه دانه ها گرفته تا استخراج ملایم عصاره ی آن در فنجان، پرفکتو!

۸. هند
هنر آشپزی متلون و متغیر هندوستان محله به محله، شهر به شهر، و استان به استان تغییر شک می دهد. اساس تمام غذاها در جنوب شبه جزیره، برنج، و در شمال آن نان روتی (است که هر دو معمولا با dhal  (خوراکی حاوی عدس یا دیگر حبوبات و بقولات)، سبزیجات، و چات نی (ترشی هندی دارای منگو و ادویه و غیره) همراه می شوند. ماهی یا گوشت نیز ممکن است به آنها اضافه شود. مواد تشکیل دهنده هر چه که باشد: غذا معمولا حاوی ردیف گیرایی از ادویه جات خارق العاده است که پرزهای چشایی را غافلگیر می کند.

۹. ژاپن
اگر موفق شوید کلمات فهرست غذا را تلفظ کنید، خوراک های ژاپنی خوشمزه ترین و پر مزیت ترین واژه های دشواری خواهند بود که تا به حالی تلفظ کرده اید. بیشتر رستوران های ژاپنی روی یک دست خوراک های ویژه، مانند YakitOri (سیخ هایی حاوی مرغ با سبزیجات کباب شده)، Sushi (سوشی) و SaShimi (ماهی خام)، tempura  ( موادی که به طور ملایم خرد و سرخ شده اند) و رشته های ramen، تمرکز و تخصص دارند. در قله هنر آشپزی ژاپنی، kaiseki که به عنوان مراسمی الحاقی مراسم چایی خوری در نظر گرفته می شود)، مواد غذایی، تدارکات، محیط و مراسم ترکیب شده و طی چندین پرس غذایی کوچک هنر ملایم و اعیانی غذاخوردن ژاپنی را به نمایش می گذارد.

۱۰. اندونزی و مالزی
آشپزی و خوراک پزی اندونزیایی و مالزیایی یک محل تبادل غذایی عظیم هستند: چینی ها، پرتغالی ها، هندی ها، مستعمره نشینان و بازرگانان، همه و همه با مواد غذایی، مفاهیم و روش های آشپزی خاص خود بر خوراک پزی این دو کشور تاثیر گذاشته اند. دو کشور به نحو خوبی با غذاهای خود شناخته شده هستند. فراوانی برنج از مشخصه های ویژه ی زمین های کشاورزی حاصل خیز این منطقه است، ادویه جات آن یادآور دوران بازرگانی و تهاجم (جزایر ادویه) است، و چیلی (فلفل)های آتشین آن منعکس کننده ی شور و حرارت مردم این منطقه است. آشپزی اندونزی و مالزیایی پیچیده نیست، و طعمی ساده، منحصر به فرد، و واقعی دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *