شاه داعی الی اللّه از عرفاً و حکمای معروف شیراز است. نام او محمود ملقب به نظام‌الدین و مشهور به شاه داعی الی اللّه‌است.
آرامگاه شاه داعی الله
بقعه ی شاه داعی الی الله در «بلوار سیبویه» و در خیابانی به همین نام قرار دارد. شیرازی ها او را شاه داعی الله می خوانند. نامش « محمود»، لقبش «سید نظام الدین» تخلصش در شعر « داعی » بوده است. او از سادات حسینی است که نسبش با ۱۹ پشت به «زید بن علی بن حسین» (ع) می رسد. سال تولدش را ۸۱۰ هـ . ق نوشته اند. وی از عارفانی است که به خدمت مرشدان زمان خود از جمله شاه نعمت الله ولی رسیده و از دست او خرقه گرفته است. خود نیز مریدانی داشته که مشهورترین آنان «سید ابوالوفا » است که آرامگاهش در چهارراه پانزده خرداد (پارامونت)، ابتدای خیابان انقلاب (نادر)، مورد احترام ویژه ی مردم شیراز است. شاه داعی دارای ۳۵ جلد کتاب ” است و اشعاری نیز به لهجه ی قدیمی شیرازسروده است. در سنایش حضرت شاه چراغ (ع) چنین گفته است:
چو خواستی که رویت شود در دل باز امام احمد موسی الرضا وسیله بساز
اگر نه احمد موسی الرضا پناه بدی خراب بدی احوال مردم شیراز
امید بند چو داعی به فیض این سید به شرط آن که نهی سر بر آستان نیاز در روزگار زندیه، سنگ قبری بر مزارش نهاده اند که تا کنون باقی است. در سال های اخیر به همت دوستداران او و سازمان میراث فرهنگی و اداره ی اوقاف فارس، ساختمان نوساز زیبایی بر مزار او ساخته شده است. در حیاط این بقعه، بسیاری از بزرگان معاصر شیراز به خاک سپرده شده اند.
دیدگاهتان را بنویسید