بر بالای «کوه چهل مقام» که در شرق تنگه ی الله اکبر قرار دارد (حدود ۸۰۰ متری شرق گهواره ی دید)، ساختمانی قدیمی با سنگ و ساروج بر روی چاهی دخمه مانند، بنا شده است.
چاه مرتاض علی
آسانترین راه رسیدن به چاه اینطوری است که بروید تا گهواره‌ی دید و جاده آسفالته‌ی پشت گهواره را بگیرید و بروید تا انتهایش که برسید به چ.م.ع. دو آب انبار نیز در جوار این بنا ساخته شده که یکی از آنها هنوز سالم است . شیرازی ها این مکان را «چاه مرتضی علی» می نامند و گذشتگان معتقد بودند که هر کس چهل جمعه شب در آنجا چله بنشیند، خداوند حاجتش را روا می دارد.
این مکان در واقع معبد زرتشتیان بوده که پس از ظهور اسلام، به محل عبادت و ریاضت عارفان و درویشان تبدیل شده است.
یکی از درویشان مدفون در این مکان، «مرتاض علی » می باشد که نام این محل برگرفته از نام اوست. قبر مرتاض علی در ته دخمه ی این بنا قرار دارد. آب باریکی در حوضچه ی ته چاه چکه می کند که بازدیدکنندگان از آن استفاده می کنند. سوراخی نیز در ته چاه است که نسیم خنکی از آن می وزد.
البته «قرن دوم هجری» نباید درست باشد و نام‌های «ایکس-علی-شاه» بیشتر از ۳۰۰-۴۰۰ سال قدمت ندارند. یا چاه مربوط به دوران صفوی است (احتمالا همان سال ۱۰۱۲ قمری) یا قبل از آن زمان اسم و کاربری دیگری داشته است،ساختمان این بنا قدیمی است و به قبل از زمان صفویه بر می گردد. در سال های اخیر به همت شهرداری شیراز تعمیرات اساسی بر روی آن انجام گرفته است. در نزدیکی آن بیش از ۳۰ اصله درخت تنومند نخل کاشته اند و با احداث جاده ، خودرو تا نزدیکی آن می رود.
درختی در کنار این ساختمان وجود دارد که مردم آن را نظر کرده می دانند و برای رفع گرفتاری و گشایش کارهای شان به آن دخیل می بندند. پیش بینی می شود با توجه به قرار گرفتن این محل در طرح بزرگ پارک ۵۰ هکتاری شهرداری، بسیاری از مردم از آن بازدید نمایند.
دیدگاهتان را بنویسید